Et ve kemik unu, çok miktarda protein ve mineral bileşiği içeren kuru bir üründür. Yemde bir katkı maddesi olarak kullanılması, hayvanların büyümesini hızlandırmaya yardımcı olur, kas-iskelet sistemini güçlendirir.
Tarifini seç
Et ve kemik unu nedir
Et ve kemik unu açık kahverengi veya koyu kahverengi renkte bir tozdur. Ürünün kendine özgü ve herkes için hoş bir kokusu yoktur. Sığır, küçük sığır ve kümes hayvanlarının yetiştirilmesinde yem katkı maddesi olarak kullanılır. Kullanımı hayvanların diyetini dengelemenize ve üreme verimliliğini artırmanıza izin verir.
Ürün birçok vitamin, mineral bileşiğine sahiptir. Et ve kemik unu, eser elementler bakımından zengindir:
- fosfor;
- kalsiyum;
- potasyum;
- azot.
Ürün, esansiyel amino asitlerden oluşan birçok proteine sahiptir. Un ayrıca yağ içerir. Ezilmiş ürün, yağ içeriğine bağlı olarak 3 sınıfa ayrılır. Unun yağ içeriği ne kadar düşük olursa kalitesi de o kadar yüksek olur. Az miktarda yağ içeren bir ürün daha fazla protein, vitamin içerir ve daha iyi saklanır. Yağlı un çabuk kokmaya meyillidir.
Satın alırken, diğer işaretlere de dikkat etmelisiniz. İyi bir unun rengi eşit ve oldukça karanlıktır. Toz ürün büyük kapanımlar içermemelidir. Sarı renk, düşük un kalitesini ve içinde ezilmiş tüylerin yüksek içeriğini gösterir. Koku spesifik olmalı, ancak çürümüş ve küflü olmamalıdır.
İyi unda, bileşenler aşağıdaki oranlarda bulunur:
- protein (% 30-50);
- yağ (çeşitliliğe bağlı olarak% 13-20);
- kül (% 26-28);
- su (en fazla% 7).
Ürün kalitesi GOST 17536-82 tarafından düzenlenmektedir. Unun bileşimi ile ilgili tüm bilgiler ambalaj üzerinde sunulmalıdır.
Et ve kemik unu nasıl üretilir
Et ve kemik unu et işleme atıklarından üretilir. Üretimi için, yemek için uygun olmayan et kalıntılarını, ölü hayvanların karkaslarını, sığır ve küçük sığırların bağırsaklarını, kemik atığını kullanabilirsiniz. Ölü hayvanların et ve kemikleri un yapmak için kullanılıyorsa, hammaddeler önceden incelenmelidir. Karkas enfekte olduğunda atılır. Derin bir işlemden sonra bile böyle bir ürünü yiyeceklerde kullanmak imkansızdır.
Hammaddelerin işleme teknolojisi oldukça karmaşıktır ve aşağıdaki adımlardan oluşur:
- et üretim atıkları, bağırsaklar büyük kazanlarda kaynatılır ve 25 ° C'ye soğutulur;
- kabak ince bir şekilde ezilir ve kurutulur;
- toz bir elek içinden elenir;
- un, metalik katışkıları tespit etmek ve çıkarmak için manyetik ayırıcılar vasıtasıyla hareket ettirilir;
- un antioksidanlarla tedavi edilir;
- bitmiş ürün torbalara veya torbalara.
Üretim süreci pahalı ekipmanların ve geniş sanayi alanlarının kullanılmasını gerektirir. Bitmiş ürünün verimi, hammadde tipine bağlı olarak% 25-30'dur. Bu yüzden et ve kemik unu ucuz bir ürün değildir.
Un safsızlıklar içerebilir, ancak ton ürün başına 150-200 g'dan fazla olmamalıdır. Bu göstergenin aşılması ürün kalitesinin düşük olduğunu gösterir. Modern üreticiler, besin değerini artıran çeşitli katkı maddeleri ile un üretmektedir.
Birçok üretici hammaddeyi işlemeden önce ayırır. Bu, ayrı maliyetle farklı yem ve teknik ürünler almalarını sağlar. Hayvanların iç kısımları hammaddelerde baskınsa, un aşırı yağlıdır. Kemik unu daha fazla mineral bileşiği içerir. Hayvanların kas-iskelet sistemini güçlendirmeniz gerekiyorsa, yem için bir katkı maddesi olarak kullanılır.
Evde un pişirmek mümkün mü
Özel ekipman kullanmadan et ve kemik unu kendiniz hazırlamak zordur, ancak mümkündür. Önceden, hammaddeler et ve kemiğe bölünmelidir. Et kemiklerden ayrı olarak işlenmelidir.
Kemikler ezilmeli, metal bir örgüye konulmalı ve bir şenlik ateşine indirilmelidir. Yanmadan sonra kırılgan hale gelirler ve kolayca ezilebilirler. Onları bir bezin içine sarabilir ve bir çekiçle parçalayabilirsiniz.
Et bir kazanda kaynatılmalı, doğranmış, kurutulmalı ve tekrarlanan öğütülmeye tabi tutulmalıdır. Ardından, et ve kemik unu birleştirebilir ve karışımı büyük parçacıkları ayırmak için eleyebilirsiniz. Evde hazırlanan böyle bir ürün sadece bitkiler için veya teknik amaçlar için gübre olarak kullanılabilir.
Un kullanımı
Et ve kemik unu ana kullanımı beslenmeye yönelik bir besin takviyesidir. Yem karışımlarının besin değerini arttırır, ekonomisine katkıda bulunur. Böyle bir katkı maddesi alan hayvanlar ve kuşlar daha hızlı büyür, hastalanma olasılığı daha düşüktür. Ürün, tavukların, küçük ve sığırların vücudundaki metabolizmayı normalleştirmeye yardımcı olur. Veterinerler özellikle emzirme döneminde hastalıktan sonra hayvanlara un verilmesini önermektedir.
Domuzlar toplam yemin% 7-10'u kadar un verir. Bu durumda hayvanlar iyi kitle oluştururlar. Un, yavaşça kilo alan küçük domuz yavrularını ve domuz yavrularını beslemek için önerilir.
İnek beslemek için domuz ve kuşların et ve kemiklerinden yapılan un kullanılması tavsiye edilir. Diyette sığır ve kemik içeren bir ürün dahil edildiğinde, süngerimsi ensefalopati gibi hoş olmayan bir hastalık geliştirebilirler. İnekler otçul ve pek çok çöp takviyesidir. Çiftçiler unları normal gıdalara karıştırırlar. Bir yetişkin için günlük un oranı 20 gramdan fazla değildir.
Kuş yemine et ve kemik unu da eklenir. Tavukları yumurtlarken, bir ürünün diyete dahil edilmesi yumurta üretimini arttırır ve yemden biraz tasarruf sağlar. Ancak toplam tahıl hacminin% 7'sinden daha fazla miktarda kuşlara un ekleyemezsiniz. Bu durumda, sadece yüksek kaliteli un kullanmak çok önemlidir. Vicdansız üreticiler ürünlerine soya ekler. Bu kabul edilemez. Bu tür un yararlı değildir, ancak kullanımı hayvanların sağlığını olumsuz yönde etkileyebilir.
Köpekleri beslemek için bu ürün neredeyse hiç kullanılmaz. Temel gıda ürününü korumak için kısmen gıda yerine geçebilir.
Et ve kemik unu gübre olarak kullanılır. Her türlü ürün bu amaçlar için uygundur. Toprağa saf formda uygulanır veya suda önceden seyreltilir. Çok azot, fosfor içerir ve bu tür gübrelerin sonbaharda uygulanması tavsiye edilir. Her bitki türüne bakarken, bir uzmanın tavsiyelerine odaklanmanız ve belirli miktarlarda toprağa un eklemeniz gerekir. Birçok gübreden farklı olarak, bu ürün sebzeler için tamamen güvenlidir ve kullanımı sebzelerde zararlı maddelerin birikmesine yol açmaz.