Şüphesiz, satın alınan patateslerin kalitesinden her zaman memnun kalmazsınız: ya yumrular parlak sarı bir renge sahiptir, o zaman zordur, sonra patates püresi renk koyulaşır, sonra çabucak kaynar, ancak patatesin tadı her zaman farklıdır. Peki patateslerin tadını ne belirler?
Tarifini seç
Bazen insanlar, patateslerin kalitesizliğinin ve yanlış büyüyen teknolojinin nedeni olan suçlulardır. Yumruların dikime hazırlanması (gübreleme, toprak işleme, bakım, dikim tarihleri, hasat, hastalık kontrolü ve hatta yumru köklerin depolanması) bu nitelikler üzerinde büyük bir etkiye sahiptir.
Patateslerin tadı sadece nesnel göstergelere değil, aynı zamanda kimyasal bileşime de bağlıdır. Protein, nişasta, vitaminler, amino asitler, mikro ve makro elementlerin içeriği ile hastalıklara karşı direnç genetik olarak belirlenir ve yeni bir çeşit üretilirken zaten ortaya konulur. Tat algısı oldukça öznel, dengesiz ve uçucu bir göstergedir.
Birçoğu nişastadaki tat meselesini öne sürüyor. Gerçekten de, yüksek nişasta içeriğine sahip patates çeşitleri çok daha lezzetlidir. Pişirmeye, patates püresine ve derilerinde pişirmeye uygundurlar. Ancak, yumru köklerin düşük nişasta içeriği ile mükemmel bir tada sahip olduğu bu çeşitler (örneğin, "Nikita") vardır. Lezzetin, patatesteki kimyasal bileşikler nedeniyle oluştuğu ortaya çıkıyor. Özellikle lezzetli aspartik ve glutamik asitten yapılır. Kural olarak, patateslerin en lezzetli meyveleri çok sayıda amino asit ve nükleik içerir.
Patateslerin yüksek lezzetliliği, mineral gübrelerin (fosfor, azot ve potasyum) yanı sıra mikrobesin gübrelerin (çinko, manganez, bor ve molibden) dengeli ve orta derecede uygulanması ile birlikte ekim için kompost veya humus (yüzde 300 kilogram) kullanılarak elde edilebilir. Toprağa getirilen kül tarafından mükemmel bir sonuç üretilecektir (dünyanın yüzde biri başına üç ila dört kilogram).